جراحی بینی به دو روش عمده قابل انجام است: بیهوشی عمومی و بیحسی موضعی همراه با داروی خواب آور وریدی. تفاوت اصلی ایندو در آن است که در روش اول بیمار هوشیاری خود را کاملا از دست میدهد ولی در روش دوم بیمار بی حس و خواب آلوده میشود.
بیحسی موضعی: در زمانهای قدیم که علم بیهوشی پیشرفت فعلی را حاصل نکرده بود، جراح، علاوه بر جراحی، مسئولیت کنترل درد و بیحسی بیمار را نیز بر عهده داشت. در این دوران، روش ارجح برای کنترل درد حین عمل، بیحسی موضعی با یا بدون داروهای خواب آور بوده است. بزرگترین عیب این روش آن است که بیمار ممکن است برخی یا تمامی مراحل عمل را درک کند. بیماری که ممکن است حتی با یک تزریق ساده هراسان شود، با درک جراحی زیر بیحسی موضعی ممکن است دچار خاطره ای تلخ و شاید اختلالات اضطرابی پس از حادثه (PTSD) گردد. به همین دلایل و نیز بدلیل پیشرفتهای چشمگیری که اخیرا در علم بیهوشی رخ داده، این روش امروزه تقریبا منسوخ شده است.
بیهوشی عمومی: با پیشرفت علم پزشکی و پیدایش روش های نوین و پیشرفته جراحی و با توجه به اهمیت حفظ سلامت بیمار، تخصصی جدیدی بنام بیهوشی که به صورت جداگانه وظیفه مراقبت از سلامت بیمار و کنترل درد بیمار را بر عهده داشته باشد پا به عرصه ظهور نهاد. با ظهور رشته بیهوشی و پیشرفت فوق العاده سریع آن در عرض مدتی کوتاه، بیهوشی عمومی به یکی از بیخطرترین روشهای بیهوشی تبدیل شد.
کشف داروهای بیهوشی کوتاه اثر جدید و تزریق های پی در پی آن با پمپ های مخصوص در حین عمل بینی، بیهوشی عمومی بسیار آرام و راحت و بی خطری را به ارمغان آورده است. بعلاوه با استفاده از این تکنیکهای جدید، در حین عمل جراحی ضربان قلب و فشار خون بصورت بسیار پایدار و یکنواخت تحت کنترل قرار میگیرد و نتیجتا دقت و ظرافت جراحی به حداکثر و خونریزی حین عمل و تورمها و کبودیهای پس از عمل به حداقل میرسد. امروزه تمایل جراحان برجسته زیبایی بینی بر انجام جراحی تحت بیهوشی عمومی است.
